Η εργοθεραπεία αναφέρεται σε άτομα ανεξαρτήτου ηλικίας που επιθυμούν να αναπτύξουν και να βελτιώσουν δεξιότητες απαραίτητες, ώστε να συμμετέχουν και να εκτελούν δραστηριότητες που τους δυσκολεύουν ή τους είναι επιθυμητές. Βοηθά στην καθημερινή αυτοεξυπηρέτηση των ατόμων, ώστε να έχουν μία ανεξάρτητη και δημιουργική καθημερινότητα. Η εργοθεραπεία δεν βοηθά μόνο το άτομο που την λαμβάνει άμεσα αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο (γονείς, εκπαιδευτικούς, ευρύτερη οικογένεια, φίλους).

Ο Εργοθεραπευτής έχει καταρτισμένες γνώσεις και δεξιότητες ώστε να αξιολογήσει και να αναπτύξει όπου κριθεί απαραίτητο την ψυχοκινητική ανάπτυξη του ατόμου, στην ολότητα του και  πέραν από τις «τυπικές ιατρικές» δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει.

Η διεπιστημονική ομάδα λαμβάνει   το ιστορικό και αξιολογεί τόσο του άτομο όσο και το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Έπειτα, διαμορφώνεται  ένα πρόγραμμα που να εξυπηρετεί τα μέγιστα τους στόχους που έχουν τεθεί για το κάθε άτομο από το ίδιο, την οικογένεια του και την θεραπευτική ομάδα.

Εφόσον κριθεί αναγκαία η έναρξη ενός προγράμματος εργοθεραπείας, θέτονται οι στόχοι που θα κατακτήσει το άτομο κατά την διάρκεια της παρέμβασης.

Είναι κύριας σημασία η σχέση που θα αναπτύξει το άτομο με τον εργοθεραπευτή, αλλά και γενικότερα με την θεραπευτική ομάδα.  Η  Θεραπευτική σχέση  χαρακτηρίζεται από εμπιστοσύνη και άνευ όρων αποδοχή, χαρακτηριστικά απαραίτητα για την περαιτέρω εξέλιξη της θεραπείας του ατόμου, καθώς ενισχύουν τα κίνητρα για ενεργητική συμμετοχή, βοηθούν στην  βελτίωση των δεξιοτήτων και ενθαρρύνουν την αυτοεκτίμηση και την  κοινωνικότητα του.

Μερικά παραδείγματα που μπορεί να βοηθήσει η Εργοθεραπεία:

  • Σε δραστηριότητες της καθημερινής ζωής
    • Σίτιση
    • Προσωπική υγιεινή
    • Ένδυση
  • Στην αδρή κινητικότητα
    • Ανάπτυξη στασιακού ελέγχου και ισορροπία,
    • Συντονισμό των κινήσεων, αμφίπλευρο συγχρονισμό
    • Ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας
    • Ανάπτυξη αποτελεσματικού χειρισμού αντικειμένων
    • Ανάπτυξη του κουμπώματος (ρούχων, αντικειμένων) και στο δέσιμο των κορδονιών
  • Στην γραφοκινητικότητα
    • Βελτίωση κρατήματος μολυβιού
    • Ανάπτυξη μίμησης και αντιγραφής σχημάτων/γραμμάτων/αριθμών
    • Ανάπτυξη προσανατολισμού στον χώρο και σωστής κατεύθυνσης τωνγραμμάτων/αριθμών
  • Στην αισθητηριακή επεξεργασία και ολοκλήρωση
    • Μείωση (μη φυσιολογική) αντιδράσεων, όπως άγχος, φόβο, τάση αποφυγής ή επίθεσης, σε διάφορα μη απειλητικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος,
    • Ανάπτυξη ανταπόκρισης σε αισθητηριακά ερεθίσματα του περιβάλλοντος
    • Ανάπτυξης της ικανότητας διάκρισης αισθητηριακών ερεθισμάτων
  • Στον οφθαλμοκινητικό έλεγχο και τον οπτικοκινητικό συγχρονισμό
    • Ανάπτυξη του συντονισμό ματιού-χεριού
    • Ανάπτυξη των  οφθαλμικών κινήσεων
  • Στον αντιληπτικό και γνωστικό τομέα
    • Ανάπτυξη αντίληψης χρωμάτων/σχημάτων/μεγεθών
    • Ανάπτυξη  του χωρο-χρονικός προσανατολισμού
    • Ανάπτυξη δεξιοτήτων οπτικής αντίληψης
    • Ανάπτυξη της μνήμης, λογικής σκέψης και επίλυσης προβλήμάτων
  • Στις κοινωνικές σχέσεις
    • Ανάπτυξη και διατήρηση κοινωνικής επαφής με άλλα παιδιά ήενηλίκους
    • Μετακίνηση